Historia i kultura
|
||||
Najciekawszą pamiątką po wspaniałej przeszłości Końskowoli jest kościół, zwany farą końskowolską. Obecny kształt świątyni powstał w 1621 r. Kościół ufundowany został w połowie XVI w. przez Andrzeja Tęczyńskiego, wojewodę lubelskiego i kasztelana krakowskiego. Relikty murowanego, XV wiecznego kościoła znaleziono maju 2010 r., w trakcie projektu odnowy świątyni. Przebudowa, zlecona ok. 1670 r. przez marszałka wielkiego koronnego Stanisława Herakliusza Lubomirskiego, prowadzona przez Tylmana z Gameren, nadała kościołowi bryłę trójnawowej bazyliki. Kolejna przebudowa, prowadzona w I połowie XVIII w. z inicjatywy Elżbiety Sieniawskiej i następnie Augusta Czartoryskiego oraz jego żony Zofii z Sieniawskich nadała świątyni obecny kształt. Dzwonnica została ufundowana w latach siedemdziesiątych XVIII wieku przez Augusta Aleksandra księcia Czartoryskiego. Została ona spalona w 1915 r., w czasie wycofywania się armii rosyjskiej. W latach dwudziestych XX wieku przywrócono ją do pierwotnego wyglądu. |
||||
Fara w Końskowoli jest piękną świątynią, szczytowym osiągnięciem stylu w architekturze zwanym "renesansem lubelskim". Obecnie (czerwiec 2011 r.) jest w remoncie, i nie można jej zaprezentować w pełnej krasie. Można za to podziwiać wspaniałe nagrobki, z jakich słynie końskowolska świątynia. W Kaplicy Lubomirskich jest nagrobek Zofii z Opalińskich księżnej Lubomirskiej, wykonany wg projektu Tylmana z Gameren. W krypcie pod kaplicą umiejscowiony jest sarkofag z czarnego marmuru, kryjący ciało księżnej. W krypcie pólnocnej znajduje się sarkofag opatrzony rzeźbą personifikującą Vanitas - Marność Życia. To wyjatkowy nagrobek, jedyny taki w Polsce. Rzeźba jest wykonana z wyjątkową precyzją. Napis na otwartej księdze to fragment psalmu głoszący "Omnia Ossa mea dicent Domine Quis Similis Tibi" - " wszyskie kości moje mówią: Panie, któż podobny do Ciebie". |
||||
Drugim ważnym zabytkiem Końskowoli jest kościół św. Anny. Obecnie istniejący, wybudowany w stylu architektonicznym nazywanym "renesansem lubelskim", został konsekrowany w 1613 r. Murowana, niewielka świątynia otrzymała bogaty program dekoracyjny. Zasadnicze znaczenie dla rekonstrukcji funkcji kościoła ma jednak empora zachodnia oraz dwuizbowe lokum położone nad zakrystią. Obie izby wyposażono w bogatą (dobrze zachowaną) polichromię ścian i sklepień. Podstawowym akcentem jest manierystyczny ołtarz główny z 1618 roku. Klęcząca postać u stóp Świętej Rodziny identyfikowana jest z księdzem Stanisławem z Zalesia Lisowiczem - proboszczem końskowolskim, zmarłym ok. 1634 r. |
||||
Szpital w Końskowoli powstał z inicjatywy Tęczyńskich już w XVI w. Na 1 zdj. z lewej budynek szpitalny przy kościele św. Anny z XVIII w., prawdopodobnie fundacji Czartoryskich. Dwór Tęczyńskich (zdj. 2 z lewej), powstał w poł. XVI w. Budowla wyraźnie o charakterze obronnym. Dziś znajduje się w nim plebania. Budynek najstarszej szkoły w Końskowoli (zdj. środk.) pięknie wyremontowany, teraz mieści się w nim Środowiskowy Dom Samopomocy. Rynek jest śladem po XVI wiecznym założeniu architektonicznym miasta. W centrum Rynku posadowiony został Ratusz, wybudowany w 1775 r. z fundacji Aleksandra Augusta księcia Czartoryskiego we wczesnym stylu klasycystycznym. |
||||
Las Stocki. Pomnik poświęcony śmierci poakowskim partyzantom poległym w bitwie, jaką stoczyli z przeważającymi oddziałami NKWD, UB i MO. Dokładny opis bitwy i jej bohaterowie na zdj. 3 i 4. |
|||
Jak wyglądała Końskowola dawniej można zobaczyć tutaj |
Turystyka
Położenie części gminy Końskowola w otulinie Kazimierskiego Parku Krajobrazowego określa charakter tych pejzaży. Pagórkowate tereny, wąwozy i liczne oczka wodne czynią tereny gminy wyjątkowo malowniczymi. Popularną formą turystyki jest wędkarstwo. |
||||
Dzięki unikalnemu krajobrazowi - jest to wymarzone miejsce na wycieczki piesze, rowerowe i kajakowe. W miejscowości Ruda powstała stanica, a na rzece Kurówka budowana jest przystań kajakowa. W Lesie Stockim jest zadaszona wiata, miejsce na ognisko i leśny parking. Powstają pierwsze gospodarstwa agroturystyczne. Dodatkową atrakcją jest oddalony o 12 km Kazimierz. |
||||
Perspektywy rozwoju
Gmina Końskowola jest typową gminą rolniczą, ale wyróżnia ją ponad 200 letnia tradycja szkółkarstwa. To Izabela Czartoryska w 1804 r. sprowadziła pierwszych ogrodników z Włoch i zakładała tu ogrody. Można powiedzieć, że przetrwały one w różnej postaci do dzisiaj. Niektóre szkółki skutecznie rywalizują nawet z podobnymi w Holandii. Na tej tradycji powstał również Lubelski Ośrodek Doradztwa Rolniczego, który ma swą siedzibę właśnie w Końskowoli. Gmina Końskowola wyróżnia się wysokim rozwojem infrastruktury technicznej spośród gmin regionu lubelskiego. Dysponuje pełną siecią telefoniczną, gaz przewodowy dociera aż do 15 z 16 sołectw. Sieć dróg gminnych, ciągle rozbudowywana, w tym także przy wykorzystaniu funduszy unijnych, łączy wsie gminy z drogami krajowymi Radom-Lublin i Lublin-Warszawa. Gmina Końskowola położona jest przy trasie kolejowej Warszawa-Lublin-Dorohusk i dalej na Wschód, oraz w pobliżu wielkiego węzła kolejowego w Dęblinie. |
|||||
Filmy o Gminie Końskowola
"Między tradycją a współczesnością" - film promocyjny o Gminie Końskowola |
Festyn w Końskowoli z okazji 480 -lecia nadania praw miejskich cz. 1 |
Festyn w Końskowoli z okazji 480 -lecia nadania praw miejskich cz. 2 |