Informacje
Na zdjęciu powyżej - budynek Urzędu Gminy w Biszczy.
Gmina Biszcza (zobacz na mapie) leży na Płaskowyżu Tarnogrodzkim, w południowo zachodniej części powiatu biłgorajskiego. Obecnie gmina zajmuje powierzchnię ok. 107 km² i jest zamieszkiwana przez ok. 4 tys. mieszkańców.
Wieś Biszcza powstała prawdopodobnie na przełomie XV/XVI wieku. Najstarsza wzmianka o niej pochodzi z 1515 roku. Biszcza miała wówczas 11 łanów gruntów uprawnych i jako wieś królewska wchodziła w skład starostwa krzeszowskiego. Wchodziła w skład starostwa krzeszowskiego i wraz z nim w 1588 roku decyzją sejmu została przekazana „na wieczność” kanclerzowi Janowi Zamoyskiemu i jego spadkobiercom. Odtąd Biszcza i inne wsie, znalazły się we władaniu Zamoyskich, wchodząc w skład utworzonej w 1589 roku Ordynacji Zamojskiej. W tym czasie nastąpił rozwój wsi, o czym świadczy wzmianka z 1616 roku o 9 młynach i 6 stawach.
Od 1 stycznia 1867 roku Biszcza stała się stolicą gminy w nowoutworzonym powiecie biłgorajskim guberni lubelskiej. W 1919 roku gmina znalazła się w woj. lubelskim. Do 1939 roku była jednostką samorządu terytorialnego, pełniącą również funkcje administracyjne zlecone przez państwo. 2 lipca 1976 gmina Biszcza została zniesiona. Biszcza stała się znowu gminą 1 października 1982.
Drugą miejscowością, niezwykle ważną pod względem historycznym, jest Bukowina. Pierwsza wzmianka o tej miejscowości pochodzi z 1564 roku i informuje o niej jako wsi należącej do starostwa krzeszowskiego. Bukowina, poprzez związki z Akademią Zamojską, wyróżniała się w dziejach Ordynacji Zamojskiej. Po włączeniu do dóbr kanclerza Jana Zamoyskiego Bukowina w 1594 roku nadana została Akademii Zamojskiej. Odtąd, do 1784 roku wieś stanowiła uposażenie Akademii. Staraniem profesorów Akademii w I połowie XVII wieku wzniesiony został najstarszy na terenie gminy kościół p.w. Matki Boskiej Anielskiej (ob. Ofiarowania Najświętszej Marii Panny). Po zniesieniu Akademii do kościoła w Bukowinie trafiły liczne obrazy przeniesione przez profesorów Akademii z jej gmachu.
Gmina Biszcza - wizualizacja
Gmina Biszcza - zwana czasami "Krainą nad Tanwią". Sama rzeka Tanew jest wyjątkowo piękna, zarówno w zimie jak i w lecie (fot 1 i 2). Gmina położonajest na Płaskowyżu Tarnogrodzkim i to określa charakter jej pejzażu. Zimy są tu dość surowe (fot. 3), a w lecie ziemia ta "tonie w zieleni" (fot. 4). Gminę określa się też jako "Krainę gryką pachnącą i miodem płynącą". Ważną częscią Gminy Biszcza są też lasy sosnowe, a konkretnie Puszcza Solska (fot. 5). | ||||
Od 2008 r. bardzoważnym obiektem turystycznym jest zbiornik wodny Biszcza - Żary (fot. 1). Najważniejszym zabytkiem na terenie gminy jest drewniany kościół z XVII w. w Bukowinie (fot. 2). Ciekawy kościół jest też w Biszczy (fot. 3). Sama Biszcza ma dość ciekawą zabudowę, w której przeważają już współczesne elementy (fot. 4). Na terenie gminy jest też wiele pięknych i starych kapliczek (fot. 5). |
||||
Biszcza to gmina, w której bogata przeszłość historyczna i piękno przyrody łączy się z nowoczesną koncepcją zarządzania. Gmina zajmuje powierzchnię 107 km2 i liczy ok. 4100 mieszkańców. Północna część gminy położona wśród lasów i wzdłuż rzeki Tanew ma doskonale warunki do rozwoju turystyki. Granice administracyjne gminy Biszcza mieszczą się w powiecie biłgorajskim, w południowej części województwa lubelskiego przy granicy z województwem podkarpackim. Odległości większych miast od gminy Biszcza: Biłgoraj – 23 km, Lublin – 108 km, Rzeszów – 80 km, Kraków – 243 km, Warszawa – 275 km. |
||||
|
||||
Zbiornik wodny Biszcza – Żary - centrum ruchu turystycznego. Zbiornik położony wśród lasów z dala od zabudowy. Powierzchnia 44 ha. |
||||
Gmina Biszcza spełnia warunki do uzyskania statusu uzdrowiska. Miejscowość ta ma potencjał do prowadzenia działalności leczniczej w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych i w zakresie lecznictwa uzdrowiskowego, zgodnie z proponowanymi profilami leczniczymi. |
||||
Ze względu na wyjątkowe walory przyrodnicze i klimatyczne oraz występowanie naturalnych surowców leczniczych, na terenie gminy Biszcza został wydzielony obszar przeznaczony pod strefy ochrony uzdrowiskowej. |
||||
Obszar ten podzielony jest na trzy strefy, obejmujące się pierścieniowo. Kolejno wydzielone są strefy: strefa A - położona centralnie, strefa B – okalająca strefę A, strefa C – okalająca strefę B. Strefa „A” ochrony uzdrowiskowej o powierzchni 143,36 ha pozwoli na lokalizację nowych obiektów sanatoryjnych oraz urządzeń lecznictwa uzdrowiskowego. Z związku z powyższym przewiduje się budowę i rozwój uzdrowiska, w którym leczyć będzie się ok 500 pacjentów. |
|
||||
Podstawowe obiekty uzdrowiskowe projektowane w strefie „A” to: - szpital uzdrowiskowy, sanatorium uzdrowiskowe, zakład przyrodoleczniczy, przychodnia uzdrowiskowa, apteka. Na całej powierzchni strefy A ochrony uzdrowiskowej zaprojektowano park uzdrowiskowy. Jest on obszarem, na którym mogą być lokalizowane zarówno urządzenia, jak i obiekty budowlane, zwłaszcza obiekty małej architektury, o funkcji podporządkowanej kierunkom uzdrowiskowym. |
||||
Strefa B: Stanowi otoczenie strefy ochronnej ochronnej A, będąc jej obszarem przyległym. Jest przeznaczona dla obiektów turystycznych, sportowych, rekreacyjnych, usługowych, komunalnych i mieszkalnych niemających negatywnego wpływu na właściwości lecznicze uzdrowiska, obszaru ochrony uzdrowiskowej o niebędących uciążliwymi w procesie leczenia. |
||||
Strefa C: Stanowi otoczenie strefy ochronnej B, będąc jej obszarem przyległym. Obejmuje obszar mający wpływ na ochronę złóż naturalnych surowców leczniczych oraz zachowanie walorów przyrodniczych, krajobrazowych i klimatycznych. | ||||
|
||||
Mocne strony gminy Biszcza Dynamiczny rozwój lokalnych przedsiębiorstw. Niskie ceny oraz znaczna rezerwa terenów inwestycyjnych, będących w łasnością powiatu. Relatywnie niskie koszty działalności gospodarczej w porównaniu do dużych aglomeracji. Dobre warunki naturalne dla rozwoju agroturystyki i produkcji ekologicznej w rolnictwie. Bliskość rynków zbytu dla produkcji rolnej. Dostępne złoża surowców naturalnych dla budownictwa i drogownictwa. Wysoki odsetek ludności w wieku produkcyjnym. Wsoki poziom wykształcenia oraz kwalifikacji zawodowych mieszkańców powiatu. Wysoki standard placówek oświatowych oraz bazy sportowo - rekreacyjnej szkół. Rosnąca otwartość społeczności wiejskiej na wykorzystanie nowoczesnych instrumentów finansowych i ośrodków aktywizacji. |
||||
Infrastruktura drogowa i transportowa W obrębie województwa znajdują się sieci transportowe o znaczeniu międzynarodowym, łączące Europę Wschodnią z Zachodnią, Rosję i Chiny z Unią Europejską oraz kraje Półwyspu Bałkańskiego z krajami nadbałtyckimi. Przez południową część województwa poprowadzona jest linia kolejowa nr 65 – LHS (Linia Hutnicza Szerokotorowa) z najbliższą stacją w Biłgoraju. Linia Hutniczo - Siarkowa łączy Biłgoraj z Zamościem i Ukrainą. Długość szlaku kolejowego na terenie gminy wynosi 14 km. |
||||
Perspektywy utworzenia uzdrowiska Przygotowano pełną dokumentacji (studium wykonalności i operat uzdrowiskowy) wymaganej zgodnie z „Ustawą o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych” z dnia 28 lipca 2005, w celu uzyskania przez gminę Biszcza statusu obszaru ochrony uzdrowiskowej. Wykonano: Operat uzdrowiskowy, Badanie klimatu, Badanie wody, Strefy obszaru ochrony uzdrowiskowej, Projekt robót geologicznych Wykonanie odwiertu na głębokość 980 m, Solanka na 2 poziomach 400m i 960 m Po wykonaniu otworu uzyskanie świadectwa potwierdzającego właściwości lecznicze wody i zatwierdzenie operatu uzdrowiskowego i uzyskanie statusu obszaru ochrony uzdrowiskowej Dokumentacja na rozbudowę infrastruktury Zapewnienie dostaw wody dla mieszkańców i planowanych inwestycji turystycznych i uzdrowiskowych. Budowa kanalizacji sanitarnej do lokalizacji sanatorium i obiektów turystycznych Koncepcje wielobranżowe rozwiązań zagospodarowania terenu i rozmieszczenia obiektów z detalami architektury. Oferta inwestycyjna Skierowanie oferty do podmiotów które są właścicielami uzdrowisk w Polsce. Akcja informacyjna o terenach inwestycyjnych. Podział i sprzedaż terenu przeznaczonego na uzdrowisko. Przygotowanie infrastruktury komunalnej dla potrzeb uzdrowiska. Poprawa struktury drogowej. Prowadzenie dalszych działań proekologicznych (dotychczas zostało zainstalowanych 623 zestawów solarnych). |
||||
|
||||
PODSUMOWANIE Bogate walory środowiska przyrodniczego i kulturowego stanowią podstawę do rozwoju różnych form turystyki na terenie gminy Biszcza Projekt „Rozwój współpracy w dziedzinie turystyki uzdrowiskowo- sanatoryjnej na pograniczu polsko-ukraińskim” stworzył nowe możliwości rozwoju turystyczno – uzdrowiskowego Gminy Biszcza Istnieje realna perspektywa utworzenia zintegrowanego ośrodka uzdrowiskowo wypoczynkowego Niezbędnym warunkiem w tym zakresie jest jednak znalezienie inwestora rozbudowa infrastruktury turystycznej na terenie gminy oraz prowadzenie skutecznych działań promocyjnych. |
||||
Kościół w Bukowinie. Brama wejściowa z dzwonem z 1899 r., zawieszony tam fortelem, wbrew zakazowi carskiej władzy (fot. 1). Koścł zaczęto budować od czasów pobytu w Bukowinie króla Stefana Batorego, a jego budowa została zakończona około 1632 roku lub 1637 roku (fot. 2). Wnętrze świątyni pokrywają pozorne sklepienia kolebkowe z zakrzywieniami (fot. 3). Ołtarz główny z 1900 roku (fot. 4). Ze względu na silne więzy Akademii Zamojskiej z Bukowiną są tu obrazy z Zamościa. Wśród nich jedyny obraz z XVII wieczną panoramą Zamościa (fot. 5). | ||||
Obraz z XVII wiecznym fragmentem Szczebrzeszyna (fot. 1). W ołtarzu głównym obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem z XVII wieku lub z początku XVIII wieku (fot. 2). Belka tęczowa fazowana z krucyfiksem i rzeźbami Matki Bożej i św. Jana - prawdopodobnie z XVII wieku (fot. 3). W elewacji frontowej rzeźba ludowa św. Wojciecha (fot. 4). Kościół to obiekt drewniany, o konstrukcji zrębowej. Przykryty dachem dwuspadowym, lekko załamanym, wspólnym nad nawą i prezbiterium, pobity gontem, z wieżyczką na sygnaturkę, krytą blachą (fot. 5). |
||||
W centrum Biszczy stoi kościół parafialny pw. Najświętszego Serca Jezusa. Wzniesiony jako cerkiew prawosławna, od 1919 roku zamieniony na świątynię katolicką. Kościół jest murowany, z zewnątrz wyłożony terakotą (fot. 1, 2 i 3). Budynek Urzędu Gminy w Biszczy (fot. 4). Obiekt został zbudowany w 1934 roku wg projektu architekta Krantza. Przed Urzędem Gminy znajduje się pomnik ku czci legionistów poległych w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 roku (fot. 5). | ||||
Dopełnienie piękna tej ziemi - kapliczki. Pochodzą z różnych czasów, stawiane z różnych okazji - ale zawsze piękne. | ||||
Cała gmina znajduje się w zlewni rzeki Tanwi (fot. 1, 2, 3 i 4), jednej z najczystszych rzek w Polsce. To na pewno w największym stopniu określa jej profil turystyczny. Urokliwa rzeczka Łazowna (fot. 5), która zasila zbiornik wodny w Biszczy - Żarach. | ||||
Zbiornik wodny Biszcza - Żary (fot. 1). Pełni funkcję retencji wody i jest jednocześnie atrakcyjną ofertą rekreacyjną. Stanowi także czynnik kształtowania krajobrazu, wzbogacania walorów przyrodniczych i estetycznych. Spacer rekreacyjno - poznawczy ścieżką przyrodniczo- edukacyjną utrwala i wzbogaca wiedzę turystów na temat fauny i flory gminy Biszcza i jej najbliższej okolicy (fot. 2). Gmina położona jest na skraju Puszczy Solskiej i lasów sosnowych (fot. 3), z dala od szlaków komunikacyjnych – posiada specyficzny mikroklimat. Obecność wód mineralnych o dużej zawartości mikroelementów czyni tę miejscowość niemal uzdrowiskiem. Dom Myśliwski w miejscowości Wólka Biska (fot. 4). Bardzo ważnym pod względem turystycznym atutem są też tutejsze pezjaże, z pogranicza Puszczy Solskiej (fot. 5). | ||||
Zbiornik wodny Biszcza-Żary jest największym akwenem w okolicy. Jest sztucznym jeziorem i ma powierzchnię lustra wody 44 ha i średnią głębokość 1,85 m. Przyciąga wielu turystów, nawet z woj. podkarpackiego. Leży w pobliżu Lasów Janowskich i Puszczy Solskiej co dodatkowo podnosi jego atrakcyjność. |
||||
1 lipca 2012 tradycyjnie już miało miejsce wydarzenie - "Dzień miodu i pieroga". Związajest to z wielowiekową tradycją, z jakiej słynie Biszcza i okolice, czyli pszczelarstwa i uprawy gryki. Na początku tego wydarzenie w Urzędzie Gminy odbyła się konferencja na temat hodowli pszczół (fot. 1, 2 i 3). Później w miejscowym kościele parafialnym odprawiona została msza św. w intencji pszczelarzy (fot. 4 i 5). |
||||
Na scenie prezentowało się wiele zespołów, obserwowanych przez licznych gości i mieszkańców Biszczy (fot. 1, 2, 3, i 4). Obok sceny miało miejsce degustowanie słynnego pieroga (fot. 5). | ||||
Degustowanie pieroga to nie tylko wydarzenie kulinarne, ale także pokaz strojów ludowych i ciekawe wydarzenie towarzyskie (fot. 1, 2, 3, 4, i 5). | ||||
Oprócz występów na scenie (fot. 1) ciekawym wydarzeniem była też prezentacja miodów i różnych produktów pszczelarskich.(fot. 2, 3, 4 i 5). | ||||
|
||||
Można było obejrzeć nie tylko różne produkty pszczelarskie ale i wydawnictwa, związane z tą ważną dziedziną rolnictwa (fot. 1, 2, i 3). Była też prezentacja innych przejawów życia społecznego Gminy Biszcza, jak np. prace z Warsztatów Terapii Zajęciowej (fot. 4). Dzień miodu i pieroga to jednak przede wszystkim świetna zabawa, zwłaszcza dla dzieci (fot. 5). | ||||
Zbiornik wodny Biszcza - Żary jest największą inwestycją współfinansowaną ze środków Unii Europejskiej (fot. 1). Zdecydowanie podniósł atrakcyjność turystyczną gminy, zwiększył rozwój urządzeń turystycznych, w tym również infrastrukturę turystyki wodnej. Ciekawą inwestycją, zwiększającą społeczną integrację mieszkańców gminy jest Dom Ludowy w Bukowinie (fot. 2). Rozwój sportowy zapewnia nowy stadion w Biszczy (fot. 3). W ostatnich latach w gminie Biszcza powstało wiele inwestycji poprawiających infrastrukturę. Do takich inwestycji należy biologiczna oczyszczalnie ścieków w Biszczy (fot. 4). Wymienione inwestycje sprawiły, że wiejska zabudowa wypiękniała (fot. 5), a gmina staje się coraz bardziej atrakcyjnym terenem do osiedlania się. | ||||