sobota, 23 stycznia 2021 r. Dzisiaj imieniny: Ildefonsa, Rajmunda, Klemensa

Polska prowincja

Gmina Biszcza

Image

Informacje

Na zdjęciu powyżej - budynek Urzędu Gminy w Biszczy.

Gmina Biszcza (zobacz na mapie) leży na Płaskowyżu Tarnogrodzkim, w południowo zachodniej części powiatu biłgorajskiego. Obecnie gmina zajmuje powierzchnię ok. 107 km² i jest zamieszkiwana przez ok. 4 tys. mieszkańców.

Wieś Biszcza powstała prawdopodobnie na przełomie XV/XVI wieku. Najstarsza wzmianka o niej pochodzi z 1515 roku. Biszcza miała wówczas 11 łanów gruntów uprawnych i jako wieś królewska wchodziła w skład starostwa krzeszowskiego. Wchodziła w skład starostwa krzeszowskiego i wraz z nim w 1588 roku decyzją sejmu została przekazana „na wieczność” kanclerzowi Janowi Zamoyskiemu i jego spadkobiercom. Odtąd Biszcza i inne wsie, znalazły się we władaniu Zamoyskich, wchodząc w skład utworzonej w 1589 roku Ordynacji Zamojskiej. W tym czasie nastąpił rozwój wsi, o czym świadczy wzmianka z 1616 roku o 9 młynach i 6 stawach.

Od 1 stycznia 1867 roku Biszcza stała  się stolicą gminy w nowoutworzonym powiecie biłgorajskim guberni lubelskiej. W 1919 roku gmina znalazła się w woj. lubelskim. Do 1939 roku była jednostką samorządu terytorialnego, pełniącą również funkcje administracyjne zlecone przez państwo. 2 lipca 1976 gmina Biszcza została zniesiona.  Biszcza stała się znowu gminą 1 października 1982.

Drugą miejscowością, niezwykle ważną pod względem historycznym, jest Bukowina. Pierwsza wzmianka o tej miejscowości pochodzi z 1564 roku i informuje o niej jako wsi należącej do starostwa krzeszowskiego. Bukowina, poprzez związki z Akademią Zamojską, wyróżniała się w dziejach Ordynacji Zamojskiej. Po włączeniu do dóbr kanclerza Jana Zamoyskiego Bukowina w 1594 roku nadana została Akademii Zamojskiej. Odtąd, do 1784 roku wieś stanowiła uposażenie Akademii. Staraniem profesorów Akademii w I połowie XVII wieku wzniesiony został najstarszy na terenie gminy kościół p.w. Matki Boskiej Anielskiej (ob. Ofiarowania Najświętszej Marii Panny). Po zniesieniu Akademii do kościoła w Bukowinie trafiły liczne obrazy przeniesione przez profesorów Akademii z jej gmachu.

 

Gmina Biszcza - wizualizacja

 

Gmina Biszcza - zwana czasami "Krainą nad Tanwią". Sama rzeka Tanew jest wyjątkowo piękna, zarówno w zimie jak i w lecie (fot 1 i 2). Gmina położonajest na Płaskowyżu Tarnogrodzkim i to określa charakter jej pejzażu. Zimy są tu dość surowe (fot. 3), a w lecie ziemia ta "tonie w zieleni" (fot. 4). Gminę określa się też jako "Krainę gryką pachnącą i miodem płynącą". Ważną częscią Gminy Biszcza są też lasy sosnowe, a konkretnie Puszcza Solska (fot. 5).


Od 2008 r. bardzoważnym obiektem turystycznym jest zbiornik wodny Biszcza - Żary (fot. 1).
Najważniejszym zabytkiem na terenie gminy jest drewniany kościół z XVII w. w Bukowinie (fot. 2). Ciekawy kościół jest też w Biszczy (fot. 3). Sama Biszcza ma dość ciekawą zabudowę, w której przeważają już współczesne elementy (fot. 4). Na terenie gminy jest też wiele pięknych i starych kapliczek (fot. 5).

 

Uzdrowisko Biszcza

 

 


Biszcza to gmina, w której bogata przeszłość historyczna i piękno przyrody łączy się z nowoczesną koncepcją zarządzania. Gmina zajmuje powierzchnię 107 km2 i liczy ok. 4100 mieszkańców.
Północna część gminy położona wśród lasów i wzdłuż rzeki Tanew ma  doskonale warunki do rozwoju turystyki.
Granice administracyjne gminy Biszcza mieszczą się w powiecie biłgorajskim, w południowej części województwa lubelskiego przy granicy z województwem podkarpackim.
Odległości większych miast od gminy Biszcza: Biłgoraj – 23 km, Lublin – 108 km, Rzeszów – 80 km, Kraków – 243 km, Warszawa – 275 km.







Zbiornik wodny Biszcza – Żary  - centrum ruchu turystycznego.

Zbiornik położony wśród lasów z dala od zabudowy. Powierzchnia 44 ha.



Gmina  Biszcza  spełnia  warunki  do  uzyskania  statusu  uzdrowiska.
Miejscowość  ta  ma  potencjał do prowadzenia  działalności  leczniczej  w  zakresie  udzielania  świadczeń  zdrowotnych  i w  zakresie lecznictwa uzdrowiskowego, zgodnie z
proponowanymi profilami leczniczymi.

Ze  względu  na  wyjątkowe  walory  przyrodnicze  i  klimatyczne  oraz  występowanie  naturalnych
surowców leczniczych, na terenie gminy Biszcza został wydzielony obszar  przeznaczony  pod  strefy ochrony uzdrowiskowej.




Obszar  ten  podzielony  jest  na  trzy  strefy,  obejmujące  się  pierścieniowo.  Kolejno
wydzielone są strefy: strefa A - położona  centralnie,  strefa B – okalająca strefę A, strefa  C – okalająca strefę B.
Strefa „A” ochrony uzdrowiskowej o powierzchni 143,36 ha pozwoli na lokalizację nowych obiektów sanatoryjnych  oraz  urządzeń  lecznictwa  uzdrowiskowego.  Z  związku  z  powyższym  przewiduje  się budowę i rozwój uzdrowiska, w którym leczyć będzie się ok 500 pacjentów.

 






   
Podstawowe obiekty uzdrowiskowe projektowane w strefie „A” to: - szpital uzdrowiskowy, sanatorium uzdrowiskowe, zakład przyrodoleczniczy, przychodnia uzdrowiskowa, apteka.
Na całej powierzchni strefy A ochrony uzdrowiskowej zaprojektowano  park uzdrowiskowy. Jest  on obszarem, na którym mogą być lokalizowane zarówno urządzenia, jak i obiekty budowlane, zwłaszcza obiekty małej architektury, o funkcji podporządkowanej kierunkom uzdrowiskowym.

 

 
Strefa B: Stanowi otoczenie strefy ochronnej ochronnej A, będąc jej obszarem przyległym. Jest przeznaczona dla obiektów turystycznych, sportowych, rekreacyjnych, usługowych, komunalnych i mieszkalnych niemających negatywnego wpływu na właściwości lecznicze uzdrowiska, obszaru ochrony uzdrowiskowej o niebędących uciążliwymi w procesie leczenia.


      
Strefa C: Stanowi otoczenie strefy ochronnej B, będąc jej obszarem przyległym. Obejmuje obszar mający wpływ na ochronę złóż naturalnych surowców leczniczych oraz zachowanie walorów przyrodniczych, krajobrazowych i klimatycznych.



 



Mocne strony gminy Biszcza

Dynamiczny rozwój lokalnych przedsiębiorstw.

Niskie ceny oraz znaczna rezerwa terenów inwestycyjnych, będących w
łasnością powiatu.

Relatywnie niskie koszty działalności gospodarczej w porównaniu do dużych aglomeracji.

Dobre warunki naturalne dla rozwoju agroturystyki i produkcji ekologicznej w rolnictwie.

Bliskość rynków zbytu dla produkcji rolnej.

Dostępne złoża surowców naturalnych dla budownictwa i drogownictwa.

Wysoki odsetek ludności w wieku produkcyjnym.

Wsoki poziom wykształcenia oraz kwalifikacji zawodowych mieszkańców powiatu.

Wysoki standard placówek oświatowych oraz bazy sportowo - rekreacyjnej szkół.

Rosnąca  otwartość  społeczności  wiejskiej  na  wykorzystanie  nowoczesnych  instrumentów
finansowych i ośrodków aktywizacji.


 

Infrastruktura drogowa i transportowa

W obrębie województwa znajdują się sieci transportowe o znaczeniu międzynarodowym, łączące Europę Wschodnią z Zachodnią, Rosję i Chiny z Unią Europejską oraz kraje Półwyspu Bałkańskiego z
krajami nadbałtyckimi. Przez południową część województwa poprowadzona jest linia kolejowa nr 65 – LHS (Linia Hutnicza Szerokotorowa) z najbliższą stacją w Biłgoraju. Linia  Hutniczo - Siarkowa łączy Biłgoraj z Zamościem i Ukrainą. Długość szlaku kolejowego na terenie gminy wynosi 14 km.




 


Perspektywy utworzenia uzdrowiska

Przygotowano pełną dokumentacji (studium wykonalności i operat uzdrowiskowy) wymaganej zgodnie z „Ustawą o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych” z dnia 28 lipca 2005, w celu uzyskania przez gminę Biszcza statusu obszaru ochrony uzdrowiskowej.

Wykonano: Operat uzdrowiskowy, Badanie klimatu, Badanie wody, Strefy obszaru ochrony uzdrowiskowej, Projekt robót geologicznych
Wykonanie odwiertu na głębokość 980 m, Solanka na 2 poziomach 400m i 960 m
Po wykonaniu otworu uzyskanie świadectwa potwierdzającego właściwości lecznicze wody i zatwierdzenie operatu uzdrowiskowego i uzyskanie statusu obszaru ochrony uzdrowiskowej

Dokumentacja na rozbudowę infrastruktury

Zapewnienie dostaw wody dla mieszkańców i planowanych inwestycji turystycznych i uzdrowiskowych. Budowa kanalizacji sanitarnej do lokalizacji sanatorium i obiektów turystycznych
Koncepcje wielobranżowe rozwiązań zagospodarowania terenu i rozmieszczenia obiektów z detalami architektury.

Oferta inwestycyjna

Skierowanie oferty do podmiotów które są właścicielami uzdrowisk w Polsce.
Akcja informacyjna o terenach inwestycyjnych.
Podział i sprzedaż terenu przeznaczonego na uzdrowisko.
Przygotowanie infrastruktury komunalnej dla potrzeb uzdrowiska.
Poprawa struktury drogowej.
Prowadzenie dalszych działań proekologicznych
(dotychczas zostało zainstalowanych 623 zestawów solarnych).



PODSUMOWANIE

 
Bogate walory środowiska przyrodniczego i kulturowego stanowią podstawę do rozwoju różnych form turystyki na terenie gminy Biszcza
Projekt „Rozwój współpracy w dziedzinie turystyki uzdrowiskowo- sanatoryjnej na pograniczu polsko-ukraińskim” stworzył nowe możliwości rozwoju turystyczno – uzdrowiskowego Gminy Biszcza
Istnieje realna perspektywa  utworzenia zintegrowanego ośrodka  uzdrowiskowo wypoczynkowego
Niezbędnym warunkiem w tym zakresie jest jednak  znalezienie inwestora  rozbudowa infrastruktury turystycznej na terenie gminy oraz prowadzenie skutecznych działań promocyjnych.

Historia i Kultura w Gminie Biszcza

 

 

Kościół w Bukowinie. Brama wejściowa z dzwonem z 1899 r., zawieszony tam fortelem, wbrew zakazowi carskiej władzy (fot. 1). Koścł zaczęto budować od czasów pobytu w Bukowinie króla Stefana Batorego, a jego budowa została zakończona około 1632 roku lub 1637 roku (fot. 2). Wnętrze świątyni pokrywają pozorne sklepienia kolebkowe z zakrzywieniami (fot. 3). Ołtarz główny z 1900 roku (fot. 4). Ze względu na silne więzy Akademii Zamojskiej z Bukowiną są tu obrazy z Zamościa. Wśród nich jedyny obraz z XVII wieczną panoramą Zamościa (fot. 5).


Obraz z XVII wiecznym fragmentem Szczebrzeszyna (fot. 1). W ołtarzu głównym obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem z XVII wieku lub z początku XVIII wieku (fot. 2). Belka tęczowa fazowana z krucyfiksem i rzeźbami Matki Bożej i św. Jana - prawdopodobnie z XVII wieku (fot. 3). W elewacji frontowej rzeźba ludowa św. Wojciecha (fot. 4). Kościół to obiekt drewniany, o konstrukcji zrębowej. Przykryty dachem dwuspadowym, lekko załamanym, wspólnym nad nawą i prezbiterium, pobity gontem, z wieżyczką na sygnaturkę, krytą blachą (fot. 5).


W centrum Biszczy stoi kościół parafialny pw. Najświętszego Serca Jezusa. Wzniesiony jako cerkiew prawosławna, od 1919 roku zamieniony na świątynię katolicką. Kościół jest murowany, z zewnątrz wyłożony terakotą (fot. 1, 2 i 3). Budynek Urzędu Gminy w Biszczy (fot. 4). Obiekt został zbudowany w 1934 roku wg projektu architekta Krantza. Przed Urzędem Gminy znajduje się pomnik ku czci legionistów poległych w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 roku (fot. 5).


Dopełnienie piękna tej ziemi - kapliczki. Pochodzą z różnych czasów, stawiane z różnych okazji - ale zawsze piękne.

 

Turystyka w Gminie Biszcza

 

 

Cała gmina znajduje się w zlewni rzeki Tanwi (fot. 1, 2, 3 i 4), jednej z najczystszych rzek w Polsce. To na pewno w największym stopniu określa jej profil turystyczny. Urokliwa rzeczka Łazowna (fot. 5), która zasila zbiornik wodny w Biszczy - Żarach.




Zbiornik wodny Biszcza - Żary (fot. 1). Pełni funkcję retencji wody i jest jednocześnie atrakcyjną ofertą rekreacyjną. Stanowi także czynnik kształtowania krajobrazu, wzbogacania walorów przyrodniczych i estetycznych. Spacer rekreacyjno - poznawczy ścieżką przyrodniczo- edukacyjną utrwala i wzbogaca wiedzę turystów na temat fauny i flory gminy Biszcza i jej najbliższej okolicy (fot. 2). Gmina położona jest na skraju Puszczy Solskiej i lasów sosnowych (fot. 3), z dala od szlaków komunikacyjnych – posiada specyficzny mikroklimat. Obecność wód mineralnych o dużej zawartości mikroelementów czyni tę miejscowość niemal uzdrowiskiem. Dom Myśliwski w miejscowości Wólka Biska (fot. 4). Bardzo ważnym pod względem turystycznym atutem są też tutejsze pezjaże, z pogranicza Puszczy Solskiej (fot. 5).


Zbiornik wodny Biszcza-Żary jest największym akwenem w okolicy. Jest sztucznym jeziorem i ma powierzchnię lustra wody 44 ha i średnią głębokość 1,85 m. Przyciąga wielu turystów, nawet z woj. podkarpackiego. Leży w pobliżu Lasów Janowskich i Puszczy Solskiej co dodatkowo podnosi jego atrakcyjność.

Dzień miodu i pieroga

 

 

1 lipca 2012 tradycyjnie już miało miejsce wydarzenie - "Dzień miodu i pieroga". Związajest to z wielowiekową tradycją, z jakiej słynie Biszcza i okolice, czyli pszczelarstwa i uprawy gryki.
Na początku tego wydarzenie w Urzędzie Gminy odbyła się konferencja na temat hodowli pszczół (fot. 1, 2 i 3). Później w miejscowym kościele parafialnym odprawiona została msza św. w intencji pszczelarzy (fot. 4 i 5).


Na scenie prezentowało się wiele zespołów, obserwowanych przez licznych gości i mieszkańców Biszczy (fot. 1, 2, 3, i 4). Obok sceny miało miejsce degustowanie słynnego pieroga (fot. 5).


Degustowanie pieroga to nie tylko wydarzenie kulinarne, ale także pokaz strojów ludowych i ciekawe wydarzenie towarzyskie (fot. 1, 2, 3, 4, i 5).


Oprócz występów na scenie (fot. 1) ciekawym wydarzeniem była też prezentacja miodów i różnych produktów pszczelarskich.(fot. 2, 3, 4 i 5).


 
Można było obejrzeć nie tylko różne produkty pszczelarskie ale i wydawnictwa, związane z tą ważną dziedziną rolnictwa (fot. 1, 2, i 3). Była też prezentacja innych przejawów życia społecznego Gminy Biszcza, jak np. prace z Warsztatów Terapii Zajęciowej (fot. 4). Dzień miodu i pieroga to jednak przede wszystkim świetna zabawa, zwłaszcza dla dzieci (fot. 5).

Perspektywy rozwoju Gminy Biszcza

 

 

Zbiornik wodny Biszcza - Żary jest największą inwestycją współfinansowaną ze środków Unii Europejskiej (fot. 1). Zdecydowanie podniósł atrakcyjność turystyczną gminy, zwiększył rozwój urządzeń turystycznych, w tym również infrastrukturę turystyki wodnej. Ciekawą inwestycją, zwiększającą społeczną integrację mieszkańców gminy jest Dom Ludowy w Bukowinie (fot. 2). Rozwój sportowy zapewnia nowy stadion w Biszczy (fot. 3). W ostatnich latach w gminie Biszcza powstało wiele inwestycji poprawiających infrastrukturę. Do takich inwestycji należy biologiczna oczyszczalnie ścieków w Biszczy (fot. 4). Wymienione inwestycje sprawiły, że wiejska zabudowa wypiękniała (fot. 5), a gmina staje się coraz bardziej atrakcyjnym terenem do osiedlania się.