Polska prowincja

Gmina Niemce

Informacje

Na fot. powyżej - centrum Niemiec z charakterystyczną wieżą neogotyckiego kościoła.

Największą miejscowością gminy są Niemce (zobacz na mapie), które są również siedzibą gminy. Osada Niemce leży na obniżeniu terenu przy drodze Lublin - Lubartów.

Historia wsi Niemce.

Etymologia tej charakterystycznej nazwy "Niemce" nie jest do końca znana. Najczęściej wymieniany jest ustny przekaz o bitwie na polach Grunwaldu w roku 1410, po której król Władysław Jagiełło rozmieszczając jeńców wojennych część z nich przeznaczył Lublinowi. Mieli oni pomagać w pracy, ale różnorodność potrzeb wymagała osadzania ich w różnych miejscowościach. W ten sposób jedna z większych grup rycerzy spod Grunwaldu przeznaczona została do wyrębu i karczunku lasu, szumiącego na północ od Lublina. Jeńcy spod Grunwaldu nie tylko karczowali i wycinali drzewa, ale wyrabiali materiał budulcowy tak bardzo potrzebny przy rozbudowie Lublina. Potwierdza to fakt pobudowania w tym czasie kościoła w Lublinie zwanego dziś „wizytkowskim".

Według drugiego podania przełomu wieku XVI i XVII, w tutejszych lasach miało mieszkać kilka rodzin niemieckich zajmujących się wytapianiem smoły. Wersja ta wiąże się ściśle z wersją pierwszą. Wiadomo, że osiedleni tu młodzi jeńcy spod Grunwaldu nie wszyscy mogli się wykupić, a Ci co pozostali wchodzili w kontakty z miejscową ludnością polską i asymilowali się przez ożenki.

Według ksiąg znajdujących się w Archiwum Parafialnym w Bystrzycy już w roku 1662 wieś Niemce posługiwała się nazwą w dzisiejszym brzmieniu.

Najwięcej prawdopodobieństwa jest w wersji pierwszej, która mimo że sięga odległych czasów, ma jednak mocne oparcie. Świadczą o tym: fakt grunwaldzki, praca, kościół w Lublinie, tutejszy las, mała odległość między Lublinem a Niemcami. Wśród tutejszych mieszkańców pozostało wiele cech odznaczających się w sposobie bycia, myślenia i urządzania gospodarki.

Rozwój gospodarczy Gmniny Niemce.

W Gmninie Niemce istnieje około 4010 gospodarstw rolnych. Jednak tylko niewielka część ludności utrzymuje się z działalności rolniczej.  Około 40% gospodarstw rolnych specjalizuje się w produkcji roślinnej, zaś 60% prowadzi produkcję mieszaną - roślinną i zwierzęcą. Średnia powierzchnia gospodarstwa rolnego jest niewielka i wynosi 2,75 ha, jednak większość gospodarstw mieści się w przedziale 3-10 ha. Około 89% powierzchni gminy stanowią użytki rolne należące w większości do 3 klasy bonitacyjnej gleb; z czego 78, 2% uprawianej ziemi to grunty orne, 12, 8% - sady i użytki zielone, ponad 7% to lasy. W strukturze upraw 67, 8% powierzchni zajmują zboża, 9, 4% warzywa (ok. 600 ha), 8, 9% ziemniaki, 2, 1% buraki cukrowe, 0, 2% truskawki, 3, 30% sady owocowe. Uprawiane są też rośliny strączkowe jadalne, gorczyca, chmiel, zioła lecznicze, kwiaty, funkcjonują szkółki drzew i krzewów ozdobnych. W hodowli dominuje trzoda chlewna; nowością jest farma strusi w Leonowie.

Strategia rozwoju rolnictwa opiera się na:
- Podniesieniu poziomu oświaty rolniczej. Poprzez pojawienie się większej liczby gospodarstw ekologicznych, przez co nastąpi rozwój agroturystyki oraz wzmocni się ekonomicznie pozycja gospodarstw.
- Rozwój rzemiosła, innych poza turystycznymi usług oraz nieuciążliwego drobnego przemysłu np. drzewnego, przetwórstwa płodów rolnych i runa leśnego. Wsparcie działalności związanej z przetwórstwem owoców oraz warzyw.
- Popularyzowanie inicjatyw wspierających rozwój przedsiębiorczości i usprawniających ich funkcjonowanie.