Malarstwo o polskiej prowincji. Na zdjęciu obok:
Maksymilian Gierymski "Wiosna w miasteczku".
Ferdynand Ruszczyc herbu Lis (ur. 10 grudnia 1870 w Bohdanowie, zm. 30 października 1936 tamże) – polski malarz, grafik, rysownik, scenograf, pedagog.
Malował głównie krajobrazy. Reprezentował symboliczny nurt Młodej Polski. Był autorem ilustracji, winiet i okładek książkowych. Projektował m.in. plakaty, ekslibrisy i znaczki. Pisał też artykuły o zabytkach Wileńszczyzny.
Zgodnie z przyjętym na dworach szlacheckich zwyczajem Ferdynand Ruszczyc do trzynastego roku życia uczył się w domu. W 1883 został posłany do gimnazjum. Równocześnie z nauką szkolna uczył się rysunku. Gimnazjum ( w Mińsku) ukończył z wyróżnieniem w 1890. W tym samym roku rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie w Petersburgu. Nie zaniedbał jednak kształcenia artystycznego i uczęszczał, jako wolny słuchacz na wykłady na petersburskiej Akademii Sztuk Pięknych.
Zgodnie z przyjętym na dworach szlacheckich zwyczajem Ferdynand Ruszczyc do trzynastego roku życia uczył się w domu. W 1883 został posłany do gimnazjum. Równocześnie z nauką szkolna uczył się rysunku. Gimnazjum ( w Mińsku) ukończył z wyróżnieniem w 1890. W tym samym roku rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie w Petersburgu. Nie zaniedbał jednak kształcenia artystycznego i uczęszczał, jako wolny słuchacz na wykłady na petersburskiej Akademii Sztuk Pięknych.
Za zgodą rodziców, po dwu latach zrezygnował ze studiów prawniczych i zdał egzamin na Akademię Sztuk Pięknych, na której latach 1892-1897 studiował malarstwo pod kierunkiem Iwana Szyszkina i Archipa Kuindżiego. Podróżował m.in. na Krym, do Francji, Niemiec, Włoch i Szwecji (wyjazdy studyjne).
W 1897 debiutował na wystawie prac dyplomowych ASP w Petersburgu i do 1900 jego prace były prezentowane podczas dorocznych wystaw tej akademii.
Rysunki Ferdynarda Ruszczyca z okresu pobytu w Kazimierzu można obejrzeć tutaj