Malarstwo o polskiej prowincji. Na zdjęciu obok:
Maksymilian Gierymski "Wiosna w miasteczku".
Horodło (zobacz na mapie), mała miejscowość położona nad Bugiem z wielką historią. Miejce zawarcia Unii Horodelskiej z 1413 r.
Pierwsza wzmianka o Horodle pochodzi z 1287 r. Wykopaliska świadczą jednak o istnieniu grodu co najmniej od X wieku. Gród w Horodle należał do historycznych Grodów Czerwieńskich, o które w średniowieczu toczyły się nieustanne walki. W I połowie XIV wieku pod panowaniem litewskiego księcia Lubarta na miejscu starego grodu w Horodle wzniesiono drewniany zamek. W 1454 r. Horodło otrzymało prawa miejskie, a w 1462r. zostało stolicą powiatu i starostwa grodowego, istniejących do końca Rzeczypospolitej Obojga Narodów. W XVI i XVII wieku miasto wielokrotnie nękane było pożarami oraz najazdami obcych wojsk. Z dawnego zamku w Horodle zostało mało śladów. W miejscu, w którym stał zamek stoi dziś słup graniczny (fot. 1). Widoczne są też wyraźne ślady fosy zamkowej (fot. 2). Pozostał też Bug, wyjątkowo malowniczy w tym miejscu (fot. 3). |
||
Najsławniejszym wydarzeniem była unia w Horodle z 1413 roku, która na stale zapisała to miasto w historii. Wtedy do Horodła przybyli przedstawiciele najznakomitszych rodów polskich i litewskich, z królem Władysławem Jagiełłą i wielkim księciem Witoldem na czele. Nastąpiło wielkie zbliżenie obu narodów, które na kilka wieków zmieniło historię w tej części Europy. |
||
W tutejszym parku są kamienne lwy, które według legendy stały kiedyś na dziedzińcu horodelskiego zamku. Przypominają one o wielkiej historii małej miejscowości. | ||
Świątynia w Horodle to kościół późnobarokowy, z II poł. XVIII w. |
||
Ołtarz główny jest murowany, rokokowy, z II poł. XVIII w. Sklepienia w nawie i prezbiterium kolebkowo - krzyżowe. |
Pracownia fusingu k. Nałęczowa