Malarstwo o polskiej prowincji. Na zdjęciu obok:
Maksymilian Gierymski "Wiosna w miasteczku".
Ruiny kościoła w Chodlu (zobacz na mapie). Jedno z najciekawszych miejsc środkowo - wschodniej Polski. Barokowy kościół z poł. XVIII w., stojący na wyspie wśród rozległych stawów. Po kasacie zakonu jezuitów w 1773 r. świątynia popadła w ruinę.
|
||
Działalność jezuitów w województwie lubelskim oraz na terenie parafii chodelskiej, wiąże się z prymasem Bernardem Maciejowskim. Stworzył on kolegium jezuickie w Lublinie i uposażył je w dobra chodelskie, które był własnością rodu Maciejowskich. Na miejscu drewnianej kapliczki z 1616 r. powstała murowana świątynia, której ruiny możemy oglądać dzisiaj. | ||
Kościół MB. Loretańskiej był budowlą późnobarokową, murowaną z cegły i otynkowaną. Założony na planie prostokąta, trzynawowy, wzorowany na katedrze lubelskiej. Prezbiterium zamknięte półkolistą obsadą, po bokach dwie prostokątne zakrystie. W murowanym ołtarzu głównym znajdował się obraz M.B. Loretańskiej. | ||
Po kasacie zakonu jezuitów w 1773 r i opuszczeniu Chodla przez jezuitów kościół zaczął ulegać ruinie. W latach osiemdziesiątych XVIII wieku świątynia na Lorecie ulegała powolnemu procesowi dewastacji. Po przeniesieniu obrazu Matki Boskiej Loretańskiej w roku 1785 do kościoła parafialnego w Chodlu, nie odbywały się już tu żadne nabożeństwa. W 1910 roku jeden z powstał pomysł rozebrania ruin kościoła i zużycia ich na budowę kościoła w Ratoszynie. Mocna budowa murów przeszkodziła jednak w realizacji pomysłu. Okres obecności jezuitów w parafii Chodel, był epoką świetności miasteczka. | ||
Dlaczego warto zwiedzać polskie prowincje?
Pracownia fusingu k. Nałęczowa